Om het even of het om een oud of een nieuw verhaal gaat, één over boeren of koningen, over sprekende dieren of Eskimo's, een regelrechte Kafka of FO.

Of het nu een volksverhaal of een fantasmagorisch verhaal is, een sprookje van Grimm of een duivels verhaal, het doet er niet toe.
Zolang als het sterk is en boort naar de duistere diepere zieleroerselen van de mens, is het altijd interessant.

Een goeie verhalenverteller schildert die taferelen, gebeurtenissen met hun soms burleske, passionele, hartverwarmende, gruwelijke, melancholisch of verwarrende plot. Hij doet dat met verve terwijl hij toch alle ruimte openlaat voor de toehoorder om zijn eigen beelden daarbovenop te leggen, om met zijn eigen fantasie het verhaal aan te vullen, te verbuigen, te herscheppen zelfs.

Daarom is verhalen vertellen niet zomaar "alleen iets voor kinderen".